WebBrand Komputery

Laptop, w przeciwieństwie do komputerów stacjonarnych, posiada wszystkie urządzenia wejścia/wyjścia zamknięte w obrębie jednego urządzenia. Są to m.in. wszystkie podzespoły bazowe, wszelkiego rodzaju napędy optyczne (DVD, CD-ROM itp.) oraz urządzenia komunikacyjne (np. klawiatura i ekran). Współcześnie laptopy są wyposażone w ekrany LCD wykonane w technologii TFT o przekątnej 15,4″ lub 15″. Podana przekątna jest najpopularniejsza, jednak oczywiście ekrany posiadają również inne rozmiary. Klawiatura laptopa jest standardowa z dodanym przyciskiem Fn, który odpowiada za skróty klawiszowe do niektórych funkcji. Myszka stała się nieodłącznym akcesorium komputerowym, więc także laptopy muszą posiadać swój odpowiednik tego urządzenia. Jest to tzw. touchpad czyli panel dotykowy znajdujący się zazwyczaj pod klawiaturą. Oczywiście laptop z racji swojej mobilności musi posiadać wewnętrzny akumulator zapewniający pracę bez zasilania sieciowego. Obecnie są to zazwyczaj akumulatory litowo-jonowe pozwalające na około 1h pracy oraz nawet do 8h pracy przy uruchomionych opcjach oszczędności energii. W chwili podłączenia komputera do zasilania sieciowego zasilany jest cały komputer oraz jednocześnie następuje ładowanie baterii. Laptop może być również zasilany z gniazda zapalniczki samochodowej po użyciu specjalnej ładowarki.

Smartphone to telefon komórkowy który posiada w sobie wiele funkcji dostępnych w palmtopach. Smartphony ( z angielskiego smart-sprytny, phone-telefon) powstały w latach 90-tych a ich prototypem było urządzenie o nazwie Simon wybrodukowane przez IBM. Typowy smartphone oprócz funkcji telefonu komputerowego jest rozbudowany o obsługę przeglądarki www, poczty email, pagera i czasami GPS. Współczesne modele pozwalają również na odczyt dokumentów ze znanego formatu pakietu Microsoft Office oraz plików PDF. Smartphone, podobnie jak palmtop, posiada swój własny system operacyjny. W tym wypadku jest to zazwyczaj Symbian lub PALM OS. Od pewnego czasu zaczęto prowadzić pracę nad wbudowaniem emulatora procesora architektury x86 w tego typu urządzeniach. W lutym 2009 roku prace te zakończyły się sukcesem i zaowocowały uruchomieniem systemu Windows w telefonie Nokia N95. Smartphony biją największą popularność na rynku japońskim. W Stanach Zjednoczonych oraz Europie palmtopy są uzupełniane o funkcję telefonu komórkowego i to one stanowią większą popularność.

Wirusa można napisać praktycznie w dowolnym języku programowania (np. popularny język C lub C++). W praktyce jednak najlepsze wirusy powstają w asemblerze i takich jest zdecydowanie najwięcej. Asembler jest niskopoziomowym językiem programowania dzięki czemu daje on możliwość łatwego dostępu do pamięci i portów komputera. Dodatkowo jego ważną cechą jest duża zwięzłość kodu programu. Nie bez znaczenia jest też wielkość takiego pliku. Języki wysokopoziomowe (np. wymieniony już język programowania C) generują pliki o wielkości nawet kilkuset kilobajtów, kiedy ten sam program napisany w asemblerze zajmie tylko kilka-kilkanaście bajtów. Dzięki temu możemy nawet nie zauważyć, że ściągneliśmy plik z wirusem, gdyż jego pobranie zajmie ułamki sekundy. Długość kodu oraz szybkość działania programów napisanych w asemblerze jest bardzo optymalna. Jedyną wadą tego typu programowania jest fakt, że program nie zadziała na komputerach o innej architekturze. Właśnie z tego powodu Linux jest uważany za bardzo bezpieczny system gdyż wirusy napisane w asemblerze po prostu na nim nie zadziałają. W programowaniu wirusa można również wykorzystać języki makr. Z języków tych korzystają często edytory tekstowe i arkusze kalkulacyjne. Dzięki temu rozwiązaniu wirus ma możliwość zagnieżdżania się w niemal każdym otwieranym arkuszu lub dokumencie tekstowym.